Podstawowe zasady etyczne w pracy związanej z ochroną osób i mienia.
ZASADA POSZANOWANIA ŻYCIA I ZDROWIA CZŁOWIEKA jest najbardziej fundamentalną zasada etyki. Życie i zdrowie należy stawiać zawsze na pierwszym miejscu przed innymi wartościami. Mienie ukradzione można odzyskać, natomiast życia utraconego na skutek nieprzemyślanego oporu wobec złodzieja nie odzyska się nigdy.
Prawo zostało stworzone po to, aby określić granice wolności poszczególnych jednostek oraz zdefiniować wspólne obowiązki wobec całej społeczności. Łamanie ZASADY ZNAJOMOŚCI I POSZANOWANIA PRAWA jest zamachem na same fundamenty organizacji społecznej. Każdy pracownik ochrony powinien uświadomić sobie swoją rolę funkcjonowaniu systemu prawa. Rola ta wymaga znajomości zasad określonych przez ustawodawcę oraz bezwzględnego ich przestrzegania. Często ważniejsze jest, aby pracownik ochrony wiedział, czego mu zrobić nie wolno, od tego co i jak ma robić. Ponadto z tytułu swej ma pewne dodatkowe obowiązki, związane z szczególnym przestrzeganiem norm prawnych.
Pracownik ochrony powinien postępować wobec zleceniodawcy, współpracowników a także wobec konkurencji UCZCIWIE. Uczciwość wobec zleceniodawcy przejawia się w nieprzyjmowaniu zleceń mogących powodować konflikt interesów, nieujawnianiu informacji uzyskanych w wyniku wykonywania zlecenia oraz szczerej prezentacji możliwości i środków jakimi dysponuje firma ochronna. Uczciwość wobec współpracowników, szczególnie pracodawcy, polega na nieczerpaniu ubocznych korzyści. Ponadto wskazane jest, aby pracownik ochrony informował kierownictwo swej firmy o wszelkich próbach udzielania mu przez kogokolwiek dodatkowych gratyfikacji w związku z wykonywanym zleceniem. Uczciwość wobec konkurencji zakłada również niestosowanie takich zabiegów jak przekupywanie pracownika, udzielanie nieprawdziwych informacji o możliwościach konkurencyjnej firmy.
ZASADA RZETELNOŚCI wymaga od pracownika uwzględniania w realizacji swoich obowiązków kilku warunków. Musi przygotować się do wykonywania zlecenia nabywając niezbędną wiedzę, zadbać o dobrą formę fizyczną i psychiczną w trakcie wykonywania obowiązków, dołożyć wszelkich starań, aby pracę swą wykonywać najlepiej jak potrafi. Rzetelność wiąże się także z podstawowymi zasadami pracownika ochrony takimi jak zasada dokumentacji czy organizacji pracy.
ZASADA PROFESJONALIZMU należny opierać się na najlepszych wzorcach, najlepiej sprawdzonych metodach i najnowszych opracowaniach. Postępowanie nieprofesjonalne naraża na szwank dobro, a w pewnych przypadkach życie klienta.
Na pracownikach ochrony spoczywa obowiązek ciągłego podnoszenia swoich klasyfikacji i uzupełniania wiedzy na seminariach, kursach i szkoleniach organizowanych przez wyspecjalizowane placówki.
ZASADA LOJALNOŚCI powinien postępować zgodnie z tą zasadą zarówno wobec klienta jak i firmy w której pracuje. Wykonując pewne zadania może wejść w posiadanie informacji, które mogą być dla klienta niewygodne, kompromitujące czy wstydliwe. Pod żadnym pozorem nie może ich wykorzystywać w celach innych niż zapewnienie bezpiecznej i sprawnej ochrony. Zasada ta obowiązuje nie tylko w czasie wykonywania danego zlecenia, ale również po jego zakończeniu. Po zaprzestaniu pracy w jednej agencji i podjęciu jej w innej, nie można zdradzić informacji uzyskanych w poprzednim miejscu pracy. W przypadkach wątpliwych co do prawnej lub moralnej czystości zlecenia- lepiej z niego zrezygnować, niż wykonując je, narazić się na utratę zaufania i dobrego imienia.
POSZANOWANIE GODNOŚCI CZŁOWIEKA. Godność jednostki ludzkiej jest jedną z najważniejszych wartości. Ustawa o ochronie osób i mienia daje pracownikowi ochrony prawo do użycia różnego rodzaju środków przymusu bezpośredniego. Nie można stosować swoich umiejętności wobec osób wyraźnie słabszych. Zdarza się, że stosowane są chwyty obezwładniające w taki sposób, który nie tylko obezwładnia sprawcę, ale także sprawia mu ból. Etyczne normy stosowania środków przymusu bezpośredniego przez pracowników ochrony w dużym stopniu będą się pokrywały z zasadami obowiązującymi policjantów. Moralnie i prawnie dopuszczalne jest stosowanie przymusu fizycznego w przypadkach uzasadnionych i w rozmiarach niezbędnych do osiągnięcia przewidzianych celów. Niedopuszczalne jest przekroczenie tej granicy, nadużywanie przymusu, stosowanie go bez uzasadnionej potrzeby.
Ważne jest by w czasie wykonywania służby bezwzględnie ZACHOWYWAĆ BEZSTRONNOŚĆ i nieustanie dążyć do poznania prawdy. WOLNO POŚWIECIĆ MU DOBRO NIŻSZEJ WAGI DLA RATOWANIA DOBRA WYŻSZEJ WAGI.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz