Podstawowe zasady etyczne w pracy związanej z ochroną osób i mienia.
ZASADA POSZANOWANIA ŻYCIA I ZDROWIA CZŁOWIEKA jest najbardziej fundamentalną zasada etyki. Życie i zdrowie należy stawiać zawsze na pierwszym miejscu przed innymi wartościami. Mienie ukradzione można odzyskać, natomiast życia utraconego na skutek nieprzemyślanego oporu wobec złodzieja nie odzyska się nigdy.
Prawo zostało stworzone po to, aby określić granice wolności poszczególnych jednostek oraz zdefiniować wspólne obowiązki wobec całej społeczności. Łamanie ZASADY ZNAJOMOŚCI I POSZANOWANIA PRAWA jest zamachem na same fundamenty organizacji społecznej. Każdy pracownik ochrony powinien uświadomić sobie swoją rolę funkcjonowaniu systemu prawa. Rola ta wymaga znajomości zasad określonych przez ustawodawcę oraz bezwzględnego ich przestrzegania. Często ważniejsze jest, aby pracownik ochrony wiedział, czego mu zrobić nie wolno, od tego co i jak ma robić. Ponadto z tytułu swej ma pewne dodatkowe obowiązki, związane z szczególnym przestrzeganiem norm prawnych.
Pracownik ochrony powinien postępować wobec zleceniodawcy, współpracowników a także wobec konkurencji UCZCIWIE. Uczciwość wobec zleceniodawcy przejawia się w nieprzyjmowaniu zleceń mogących powodować konflikt interesów, nieujawnianiu informacji uzyskanych w wyniku wykonywania zlecenia oraz szczerej prezentacji możliwości i środków jakimi dysponuje firma ochronna. Uczciwość wobec współpracowników, szczególnie pracodawcy, polega na nieczerpaniu ubocznych korzyści. Ponadto wskazane jest, aby pracownik ochrony informował kierownictwo swej firmy o wszelkich próbach udzielania mu przez kogokolwiek dodatkowych gratyfikacji w związku z wykonywanym zleceniem. Uczciwość wobec konkurencji zakłada również niestosowanie takich zabiegów jak przekupywanie pracownika, udzielanie nieprawdziwych informacji o możliwościach konkurencyjnej firmy.
ZASADA RZETELNOŚCI wymaga od pracownika uwzględniania w realizacji swoich obowiązków kilku warunków. Musi przygotować się do wykonywania zlecenia nabywając niezbędną wiedzę, zadbać o dobrą formę fizyczną i psychiczną w trakcie wykonywania obowiązków, dołożyć wszelkich starań, aby pracę swą wykonywać najlepiej jak potrafi. Rzetelność wiąże się także z podstawowymi zasadami pracownika ochrony takimi jak zasada dokumentacji czy organizacji pracy.
ZASADA PROFESJONALIZMU należny opierać się na najlepszych wzorcach, najlepiej sprawdzonych metodach i najnowszych opracowaniach. Postępowanie nieprofesjonalne naraża na szwank dobro, a w pewnych przypadkach życie klienta.
Na pracownikach ochrony spoczywa obowiązek ciągłego podnoszenia swoich klasyfikacji i uzupełniania wiedzy na seminariach, kursach i szkoleniach organizowanych przez wyspecjalizowane placówki.
ZASADA LOJALNOŚCI powinien postępować zgodnie z tą zasadą zarówno wobec klienta jak i firmy w której pracuje. Wykonując pewne zadania może wejść w posiadanie informacji, które mogą być dla klienta niewygodne, kompromitujące czy wstydliwe. Pod żadnym pozorem nie może ich wykorzystywać w celach innych niż zapewnienie bezpiecznej i sprawnej ochrony. Zasada ta obowiązuje nie tylko w czasie wykonywania danego zlecenia, ale również po jego zakończeniu. Po zaprzestaniu pracy w jednej agencji i podjęciu jej w innej, nie można zdradzić informacji uzyskanych w poprzednim miejscu pracy. W przypadkach wątpliwych co do prawnej lub moralnej czystości zlecenia- lepiej z niego zrezygnować, niż wykonując je, narazić się na utratę zaufania i dobrego imienia.
POSZANOWANIE GODNOŚCI CZŁOWIEKA. Godność jednostki ludzkiej jest jedną z najważniejszych wartości. Ustawa o ochronie osób i mienia daje pracownikowi ochrony prawo do użycia różnego rodzaju środków przymusu bezpośredniego. Nie można stosować swoich umiejętności wobec osób wyraźnie słabszych. Zdarza się, że stosowane są chwyty obezwładniające w taki sposób, który nie tylko obezwładnia sprawcę, ale także sprawia mu ból. Etyczne normy stosowania środków przymusu bezpośredniego przez pracowników ochrony w dużym stopniu będą się pokrywały z zasadami obowiązującymi policjantów. Moralnie i prawnie dopuszczalne jest stosowanie przymusu fizycznego w przypadkach uzasadnionych i w rozmiarach niezbędnych do osiągnięcia przewidzianych celów. Niedopuszczalne jest przekroczenie tej granicy, nadużywanie przymusu, stosowanie go bez uzasadnionej potrzeby.
Ważne jest by w czasie wykonywania służby bezwzględnie ZACHOWYWAĆ BEZSTRONNOŚĆ i nieustanie dążyć do poznania prawdy. WOLNO POŚWIECIĆ MU DOBRO NIŻSZEJ WAGI DLA RATOWANIA DOBRA WYŻSZEJ WAGI.
środa, 30 listopada 2011
wtorek, 29 listopada 2011
Etyka 25.09.2011r.
Dwa podstawowe działy:
Etiologia Etyki
Etyka normatywna.
Meta Etyka- strefa duchowa.
Norma- zachowania które naruszają nasze życie społeczne będzie to zachowanie które jest regulowane przez dany kodeks, łamiąc prawo jesteśmy świadomi że może spotkać nas kara.
Przykłady norm prawnych:
-kradzież
-zabójstwo
-pobicie
-gwałt
-wykroczenia drogowe
-rozbój
Normy moralne.
-cudzołóstwo.
-prawdomówność
-niedotrzymanie tajemnicy.
CECHY MORALNY PRACOWNIKA OCHRONY.
-odpowiedzialność
-sumienność
-uprzejmość
-stanowczość
-konsekwentność
-sprytny
-asertywny
-prawdomówność
-postępujący zgodnie z prawem
-potrafi dotrzymywać tajemnicy służbowej
-wiarygodny
-sprawny
-trafność podejmowania decyzji
-odporność na stres
-akceptowany
-zdyscyplinowany
-daje poczucie bezpieczeństwa, odwagi
-rozważny
-inteligentny
-profesjonalny
-cierpliwy, wytrzymały psychicznie
-śmiały, odważny
-obowiązkowy
-elokwentny
-posłuszny
-pracowity
-niezależny
-szczery
Etiologia Etyki
Etyka normatywna.
Meta Etyka- strefa duchowa.
Norma- zachowania które naruszają nasze życie społeczne będzie to zachowanie które jest regulowane przez dany kodeks, łamiąc prawo jesteśmy świadomi że może spotkać nas kara.
Przykłady norm prawnych:
-kradzież
-zabójstwo
-pobicie
-gwałt
-wykroczenia drogowe
-rozbój
Normy moralne.
-cudzołóstwo.
-prawdomówność
-niedotrzymanie tajemnicy.
CECHY MORALNY PRACOWNIKA OCHRONY.
-odpowiedzialność
-sumienność
-uprzejmość
-stanowczość
-konsekwentność
-sprytny
-asertywny
-prawdomówność
-postępujący zgodnie z prawem
-potrafi dotrzymywać tajemnicy służbowej
-wiarygodny
-sprawny
-trafność podejmowania decyzji
-odporność na stres
-akceptowany
-zdyscyplinowany
-daje poczucie bezpieczeństwa, odwagi
-rozważny
-inteligentny
-profesjonalny
-cierpliwy, wytrzymały psychicznie
-śmiały, odważny
-obowiązkowy
-elokwentny
-posłuszny
-pracowity
-niezależny
-szczery
Prawo karne 24.09.2011r.
Przestępstwem jest czyn człowieka zabroniony przez ustawę pod groźbą kary jako zbrodnia lub występek, bezprawny, zawiniony i społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy.
KLASYFIKACJA PRZESTĘPSTW.
-WAGA PRZESTĘPSTWA
Zbrodnie i występki (wykroczenia K.W) Zbrodnia a występek (występek, łagodniejsza kara jeżeli 3 lata i więcej mamy do czynienia ze zbrodnią)
Wykroczenie zagrożony jest karą pozbawienia wolności, areszt od 5-30 dni, grzywna do 5000 zł.
Występek zagrożony jest karą pozbawienia wolności powyżej 1-miesiąca karą ograniczenia wolności powyżej 1 miesiąca, grzywna powyżej 30 stawek dziennych.
-ZE WZGLĘDU NA FORMĘ WINY.
Przestępstwa umyślne i nieumyślne.
Zbrodnia może być popełnione tylko i wyłącznie umyślnie.
Występek umyslnie i nieumyślnie.
-ZE WZGLĘDU NA FORMĘ CZYNU.
Przestępstwa z działania i zaniechania.
-ZE WZGLĘDU NA SKUTEK.
Przestępstwa skutkowe (materialne) (skutkowe, np: zabójstwo, zniszczenie mienia)
Przestępstwa bez skutkowe (formalne) (bez skutkowe np: posiadanie broni, niepoinformowanie o przestępstwie)
-ZE WZGLĘDU NA TYP PRZESTĘPSTWA.
Typ podstawowy przestępstwa.
Typ kwalifikacyjny przestępstwa surowsza kara.
Typ uprzywilejowany przestępstwa łagodniejsza kara.
Zabójstwo typ podstawowy od 8-25 lat.
Zabójstwa w sposób szczególnie drastyczny typ kwalifikowany (morderstwo) od 12- dożywocia.
Zabójstwo w afekcie typ uprzywilejowany 1-10 lat.
Dzieciobójstwo tylko matka 3-miesiące do 5 lat.
-ZE WZGLĘDU NA TYP ŚCIGANIA.
Publiczno-skargowe. - ścigane przez prokuratora.
Prywatno-skargowe - zwykły obywatel (poszkodowany)
-zniesławienie, zniewaga, naruszenie nietykalności osobistej.
Publiczno-skargowe - oskarżyciel publiczny prokurator
Akt oskarżenia w sądzie nakłada prokurator uproszczony akt oskarżenia składa poszkodowany.
Przestępstwa publiczno-skargowe (wnioskowe)
-gwałt
-kradzież na rzecz osoby najbliższej.
-PODMIOT PRZESTĘPSTWA.
Powszechne i indywidualne.
Powszechne- może je popełnić każda osoba która ukończyła 17 lat.
Indywidualne- to takie przestępstwa które może popełnić tylko osoba mająca indywidualną, cechę.
Indywidualne dzielą się na:
-właściwe - to takie gdzie szczególna cecha podmiotu decyduje o bycie przestępstwa (łapownictwo)
-niewłaściwe- to takie gdzie ta szczególna cecha decyduje o wyższej lub niższej karalności (dzieciobójstwo)
PRZESTĘPSTWA TRWAŁE-
polegają na utrzymywaniu się pewnego stanu rzeczy niezgodnego z prawem przez jakiś czas (posiadanie broni, przetrzymywanie, dezercja)
Przestępstwa wielo-osobowe (branie udziału w bójce lub pobiciu)
Przestępstwa wielo-czynowe (wiele czynów do siebie podobnych musi to być ich powtarzalność)
To takie do których istnienia potrzebnych jest wiele czynów tego samego rodzaju.
ZNAMIONA USTAWOWE PRZESTĘPSTWA.
Charakterystyka przestępstwa.
Struktura przestępstwa.
I kto popełnia przestępstwo? PODMIOT
II Co zrobił ? W jakich okolicznościach? STRONA PRZEDMIOTOWA.
III Jakie towarzyszyły elementy psychologiczne STRONA PODMIOTOWA PRZESTĘPSTWA.
IV Jakie dobro prawne zostało naruszone? PRZEDMIOT PRZESTĘPSTWA. (przedmiot ochrony lub zamachu)
Trzeba mieć 17 lat by być osobą która popełni przestępstwo
- granica wieku odpowiedzialności karnej w prawie polskim K.K
-17 lat.
-wyjątki skończył 15 lat musi popełnić przestępstwo (w chwili czynu skończył 15 lat) jeśli popełnił jedno z wyliczonych w ustawie przestępstw.
a) zamach na życie prezydenta.
b) zabójstwo zwykłe lub morderstwo.
c) umyślne spowodowanie uszczerbku na zdrowiu.
d) gwałt zbiorowy
e) rozbój
f) porwanie samolotu.
-17 a 18 rok życia popełnienie łagodnego przestępstwa. Sprawca występku w wieku 17-18 lat może być potraktowany jako nieletni i otrzymać środek wychowawczy.
KLASYFIKACJA PRZESTĘPSTW.
-WAGA PRZESTĘPSTWA
Zbrodnie i występki (wykroczenia K.W) Zbrodnia a występek (występek, łagodniejsza kara jeżeli 3 lata i więcej mamy do czynienia ze zbrodnią)
Wykroczenie zagrożony jest karą pozbawienia wolności, areszt od 5-30 dni, grzywna do 5000 zł.
Występek zagrożony jest karą pozbawienia wolności powyżej 1-miesiąca karą ograniczenia wolności powyżej 1 miesiąca, grzywna powyżej 30 stawek dziennych.
-ZE WZGLĘDU NA FORMĘ WINY.
Przestępstwa umyślne i nieumyślne.
Zbrodnia może być popełnione tylko i wyłącznie umyślnie.
Występek umyslnie i nieumyślnie.
-ZE WZGLĘDU NA FORMĘ CZYNU.
Przestępstwa z działania i zaniechania.
-ZE WZGLĘDU NA SKUTEK.
Przestępstwa skutkowe (materialne) (skutkowe, np: zabójstwo, zniszczenie mienia)
Przestępstwa bez skutkowe (formalne) (bez skutkowe np: posiadanie broni, niepoinformowanie o przestępstwie)
-ZE WZGLĘDU NA TYP PRZESTĘPSTWA.
Typ podstawowy przestępstwa.
Typ kwalifikacyjny przestępstwa surowsza kara.
Typ uprzywilejowany przestępstwa łagodniejsza kara.
Zabójstwo typ podstawowy od 8-25 lat.
Zabójstwa w sposób szczególnie drastyczny typ kwalifikowany (morderstwo) od 12- dożywocia.
Zabójstwo w afekcie typ uprzywilejowany 1-10 lat.
Dzieciobójstwo tylko matka 3-miesiące do 5 lat.
-ZE WZGLĘDU NA TYP ŚCIGANIA.
Publiczno-skargowe. - ścigane przez prokuratora.
Prywatno-skargowe - zwykły obywatel (poszkodowany)
-zniesławienie, zniewaga, naruszenie nietykalności osobistej.
Publiczno-skargowe - oskarżyciel publiczny prokurator
Akt oskarżenia w sądzie nakłada prokurator uproszczony akt oskarżenia składa poszkodowany.
Przestępstwa publiczno-skargowe (wnioskowe)
-gwałt
-kradzież na rzecz osoby najbliższej.
-PODMIOT PRZESTĘPSTWA.
Powszechne i indywidualne.
Powszechne- może je popełnić każda osoba która ukończyła 17 lat.
Indywidualne- to takie przestępstwa które może popełnić tylko osoba mająca indywidualną, cechę.
Indywidualne dzielą się na:
-właściwe - to takie gdzie szczególna cecha podmiotu decyduje o bycie przestępstwa (łapownictwo)
-niewłaściwe- to takie gdzie ta szczególna cecha decyduje o wyższej lub niższej karalności (dzieciobójstwo)
PRZESTĘPSTWA TRWAŁE-
polegają na utrzymywaniu się pewnego stanu rzeczy niezgodnego z prawem przez jakiś czas (posiadanie broni, przetrzymywanie, dezercja)
Przestępstwa wielo-osobowe (branie udziału w bójce lub pobiciu)
Przestępstwa wielo-czynowe (wiele czynów do siebie podobnych musi to być ich powtarzalność)
To takie do których istnienia potrzebnych jest wiele czynów tego samego rodzaju.
ZNAMIONA USTAWOWE PRZESTĘPSTWA.
Charakterystyka przestępstwa.
Struktura przestępstwa.
I kto popełnia przestępstwo? PODMIOT
II Co zrobił ? W jakich okolicznościach? STRONA PRZEDMIOTOWA.
III Jakie towarzyszyły elementy psychologiczne STRONA PODMIOTOWA PRZESTĘPSTWA.
IV Jakie dobro prawne zostało naruszone? PRZEDMIOT PRZESTĘPSTWA. (przedmiot ochrony lub zamachu)
Trzeba mieć 17 lat by być osobą która popełni przestępstwo
- granica wieku odpowiedzialności karnej w prawie polskim K.K
-17 lat.
-wyjątki skończył 15 lat musi popełnić przestępstwo (w chwili czynu skończył 15 lat) jeśli popełnił jedno z wyliczonych w ustawie przestępstw.
a) zamach na życie prezydenta.
b) zabójstwo zwykłe lub morderstwo.
c) umyślne spowodowanie uszczerbku na zdrowiu.
d) gwałt zbiorowy
e) rozbój
f) porwanie samolotu.
-17 a 18 rok życia popełnienie łagodnego przestępstwa. Sprawca występku w wieku 17-18 lat może być potraktowany jako nieletni i otrzymać środek wychowawczy.
niedziela, 27 listopada 2011
Podstawy przedsiębiorczości 04.09.2011
Psychologiczne podstawy przedsiębiorczości.
PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ- jest to świadome działanie polegające na dokonywaniu zamierzonych zmian w otaczającej rzeczywistości. O tym czy jesteśmy przedsiębiorczy decydują cechy naszej osobowości. Najważniejszą z nich jest temperament. Za względu na temperament Carl Jung dokonał podziału ludzi na dwie grupy:
-introwertyków
-ekstrawertyków
wcześniej Ernest Kreinscher dokonał podziału ludzi ze względu na temperament:
-asteniczny (wątły, nieśmiały, wrażliwy)
-pykniczny (towarzyscy, mili)
-atletyczny (muskularni, opanowani, nieufni)
Galen
-wesoły sangwinik
-smutny melancholik
-porywczy choleryk
-zrównoważony flegamtyk
CECHY INSTRUMENTALNE OSOBOWOŚCI- umiejętności umysłowe i praktyczne, które warunkują skuteczność rozwiązywania zadań.
CECHY KIERUNKOWE OSOBOWOŚCI- zainteresowania decydują o tym jaki zawód wybieramy.
POTRZEBY CZŁOWIEKA.
-fizjologiczne
-bezpieczeństwa
-społeczne
-uznania, szacunku
-samorealizacji.
CECHY OSOBY PRZEDSIĘBIORCZEJ:
-kreatywność
-asertywność
-szybkość podejmowania decyzji
-rzetelność
-świadomość swoich wad
- lubić i szanować siebie
-konsekwencje w realizowaniu
-rozwój i doskonalenie się
-praca nad sobą
DOBRA
dzielimy na wolne i gospodarcze. Gospodarcze dzielimy na: konsumpcyjne i produkcyjne, konsumpcyjne na: trwałe i nietrwałe, natomiast produkcyjne na: środki trwałe i środki obrotowe.
Z ekonomicznego punktu widzenia dobra dzieli się na dobra:
-substytucyjne (można je zastąpić jakimś innym produktem)
-komplementarne (są to dobra uzupełniające się nawzajem np: samochód bez paliwa)
Nasze dążenia zmierzają w kierunku rynku.
ISTOTA I CECHY RYNKU.
-jest to miejsce spotkania popytu z podażą. Jest to instytucja która osobą kieruje posiadają kapitał umożliwia zaspokojenie potrzeb.
GOSPODARKA RYNKOWA- to taka forma funkcjonowania gospodarki w której większość transakcji dokonywanej na rynku regulowana jest przez mechanizm rynkowy. (jest to prawo popytu i podaży)
CECHY RYNKU: przejawiają się w określonych działaniach.
-sprawność-(jednorodność, nasycenie, dostępność, przejrzystość)
-dynamika (związana z wielkością produkcji, gdy produkcja w danym kraju wzrasta to rozwija się jego dynamika, reprodukcja rozszerzona-produkujemy więcej, stagnacja- reprodukcja prosta, kurczenie się rynku (tendencja spadkowa, reprodukcja zawężona)
ISTOTA I ELEMENTY POPYTU. (zapotrzebowanie na dany produkt)
o popycie decydują trzy elementy: cena, ilość, dochody
POPYT to całkowita zależność między wielkością zapotrzebowania na dany produkt lub czynnik wytwórczy a jego ceny (odwrotna ceną pomiędzy ilością)
PRAWO POPYTU- Wzrost ceny powoduje spadek ilości, wzrost ilości spadek ceny.
WIELKOŚĆ POPYTU- to ilość dobra lub usługi jaką konsumenci chcą i mogą kupić po danej cenie w określonym okresie czasu.
ELEMENTY POPYTU:
-Cena
-Dochód
-Gust, moda
-Liczba kupujących
-Reklama
-Promocja
-Postęp technologiczny.
KRZYWA POPYTU- to graficzne przedstawienie prawa popytu pokazuje ilość dobra lub usługi jakie ludzie chcą kupić przy każdym poziomie ceny w danym okresie.
WZROST POPYTU- wzrost dochodów konsumentów, cen innych dóbr lub zmiana jakiegokolwiek innego czynnika zwiększającego zainteresowanie danym dobrem powoduje że wielkość popytu na te dobro maleje przy każdej cenie. Spadek popytu przedstawiamy jako przesunięcie krzywej popytu w lewo.
ISTOTA I ELEMENTY PODAŻY.
PODAŻ- jest zestawieniem ilości dóbr jakie producenci są gotowi sprzedać w określonych warunkach przy danej cenie w określonym czasie.
WIELKOŚĆ PODAŻY- to ilość dobra i usługi jaką producenci zamierzają sprzedać po danej cenie w danym okresie czasu
ELEMENTY PODAŻY:
-Ilość dóbr na rynku.
-Ilość producentów na danym rynku
-Cena
-Ceny innych dóbr
-Konkurencja
-Ceny czynników wytwórczych
-Dostępność czynników wytwórczych
-Technologia
-Czynniki akmofsefryczne
KRZYWA PODAŻY- pokazuje ilość dobra lub usługi czyli produktów jakie producenci chcą dostarczyć na rynek przy każdym poziomie ceny w danym okresie
WZROST PODAŻY- zmniejszenie kosztów produkcji, ulepszenie technologi lub zmiana jakiegokolwiek innego czynnika zachęcającego do wzrostu produkcji, powoduje że wielkość podaży danego dobra rośnie przy każdej cenie. Wzrost podaży jako przesunięcie krzywej podaży w prawo.
SPADEK PODAŻY- wzrost kosztów produkcji, pogorszenie warunków produkcji lub zmiana innego czynnika mającego negatywny wpływ na ofertę producentów powoduje że wielkość podaży maleje przy każdej cenie. Spadek podaży przedstawiony jest jako przesunięcie krzywej podaży w lewo.
RÓWNOWAGA RYNKOWA- to moment gdy sytuacja rynku się nie zmienia.
CENA RÓWNOWAGI- jest to jedyna cena przy której wielkość popytu= wielkości podaży przy tej cenie na rynku nie pojawiają się ani nadwyżki ani niedobory i wszystkie tranzakcie mogą być realizowane. wielkość tych transakcji w warunkach gdy wielkość popytu= w wielkości podaży jest wielkością równowagi.
PRZEDSIĘBIORCZOŚĆ- jest to świadome działanie polegające na dokonywaniu zamierzonych zmian w otaczającej rzeczywistości. O tym czy jesteśmy przedsiębiorczy decydują cechy naszej osobowości. Najważniejszą z nich jest temperament. Za względu na temperament Carl Jung dokonał podziału ludzi na dwie grupy:
-introwertyków
-ekstrawertyków
wcześniej Ernest Kreinscher dokonał podziału ludzi ze względu na temperament:
-asteniczny (wątły, nieśmiały, wrażliwy)
-pykniczny (towarzyscy, mili)
-atletyczny (muskularni, opanowani, nieufni)
Galen
-wesoły sangwinik
-smutny melancholik
-porywczy choleryk
-zrównoważony flegamtyk
CECHY INSTRUMENTALNE OSOBOWOŚCI- umiejętności umysłowe i praktyczne, które warunkują skuteczność rozwiązywania zadań.
CECHY KIERUNKOWE OSOBOWOŚCI- zainteresowania decydują o tym jaki zawód wybieramy.
POTRZEBY CZŁOWIEKA.
-fizjologiczne
-bezpieczeństwa
-społeczne
-uznania, szacunku
-samorealizacji.
CECHY OSOBY PRZEDSIĘBIORCZEJ:
-kreatywność
-asertywność
-szybkość podejmowania decyzji
-rzetelność
-świadomość swoich wad
- lubić i szanować siebie
-konsekwencje w realizowaniu
-rozwój i doskonalenie się
-praca nad sobą
DOBRA
dzielimy na wolne i gospodarcze. Gospodarcze dzielimy na: konsumpcyjne i produkcyjne, konsumpcyjne na: trwałe i nietrwałe, natomiast produkcyjne na: środki trwałe i środki obrotowe.
Z ekonomicznego punktu widzenia dobra dzieli się na dobra:
-substytucyjne (można je zastąpić jakimś innym produktem)
-komplementarne (są to dobra uzupełniające się nawzajem np: samochód bez paliwa)
Nasze dążenia zmierzają w kierunku rynku.
ISTOTA I CECHY RYNKU.
-jest to miejsce spotkania popytu z podażą. Jest to instytucja która osobą kieruje posiadają kapitał umożliwia zaspokojenie potrzeb.
GOSPODARKA RYNKOWA- to taka forma funkcjonowania gospodarki w której większość transakcji dokonywanej na rynku regulowana jest przez mechanizm rynkowy. (jest to prawo popytu i podaży)
CECHY RYNKU: przejawiają się w określonych działaniach.
-sprawność-(jednorodność, nasycenie, dostępność, przejrzystość)
-dynamika (związana z wielkością produkcji, gdy produkcja w danym kraju wzrasta to rozwija się jego dynamika, reprodukcja rozszerzona-produkujemy więcej, stagnacja- reprodukcja prosta, kurczenie się rynku (tendencja spadkowa, reprodukcja zawężona)
ISTOTA I ELEMENTY POPYTU. (zapotrzebowanie na dany produkt)
o popycie decydują trzy elementy: cena, ilość, dochody
POPYT to całkowita zależność między wielkością zapotrzebowania na dany produkt lub czynnik wytwórczy a jego ceny (odwrotna ceną pomiędzy ilością)
PRAWO POPYTU- Wzrost ceny powoduje spadek ilości, wzrost ilości spadek ceny.
WIELKOŚĆ POPYTU- to ilość dobra lub usługi jaką konsumenci chcą i mogą kupić po danej cenie w określonym okresie czasu.
ELEMENTY POPYTU:
-Cena
-Dochód
-Gust, moda
-Liczba kupujących
-Reklama
-Promocja
-Postęp technologiczny.
KRZYWA POPYTU- to graficzne przedstawienie prawa popytu pokazuje ilość dobra lub usługi jakie ludzie chcą kupić przy każdym poziomie ceny w danym okresie.
WZROST POPYTU- wzrost dochodów konsumentów, cen innych dóbr lub zmiana jakiegokolwiek innego czynnika zwiększającego zainteresowanie danym dobrem powoduje że wielkość popytu na te dobro maleje przy każdej cenie. Spadek popytu przedstawiamy jako przesunięcie krzywej popytu w lewo.
ISTOTA I ELEMENTY PODAŻY.
PODAŻ- jest zestawieniem ilości dóbr jakie producenci są gotowi sprzedać w określonych warunkach przy danej cenie w określonym czasie.
WIELKOŚĆ PODAŻY- to ilość dobra i usługi jaką producenci zamierzają sprzedać po danej cenie w danym okresie czasu
ELEMENTY PODAŻY:
-Ilość dóbr na rynku.
-Ilość producentów na danym rynku
-Cena
-Ceny innych dóbr
-Konkurencja
-Ceny czynników wytwórczych
-Dostępność czynników wytwórczych
-Technologia
-Czynniki akmofsefryczne
KRZYWA PODAŻY- pokazuje ilość dobra lub usługi czyli produktów jakie producenci chcą dostarczyć na rynek przy każdym poziomie ceny w danym okresie
WZROST PODAŻY- zmniejszenie kosztów produkcji, ulepszenie technologi lub zmiana jakiegokolwiek innego czynnika zachęcającego do wzrostu produkcji, powoduje że wielkość podaży danego dobra rośnie przy każdej cenie. Wzrost podaży jako przesunięcie krzywej podaży w prawo.
SPADEK PODAŻY- wzrost kosztów produkcji, pogorszenie warunków produkcji lub zmiana innego czynnika mającego negatywny wpływ na ofertę producentów powoduje że wielkość podaży maleje przy każdej cenie. Spadek podaży przedstawiony jest jako przesunięcie krzywej podaży w lewo.
RÓWNOWAGA RYNKOWA- to moment gdy sytuacja rynku się nie zmienia.
CENA RÓWNOWAGI- jest to jedyna cena przy której wielkość popytu= wielkości podaży przy tej cenie na rynku nie pojawiają się ani nadwyżki ani niedobory i wszystkie tranzakcie mogą być realizowane. wielkość tych transakcji w warunkach gdy wielkość popytu= w wielkości podaży jest wielkością równowagi.
Etyka 04.09.2011r.
Etyka (etikos) norma, zwyczaj
Sokrates- ojciec etyki "Cokolwiek zrobisz, źle zrobisz"
Prof. Tadeusz Kotarbiński - zawsze i wszędzie zachowujemy się moralnie.
Etyka- nauka o moralności i oznacza zespół norm i ocen moralnych charakteryzujących dane społeczeństwo.
MORALNOŚĆ- zespół obowiązujący w danym społeczeństwie, norm i wzorców zachowań odnoszący się tylko do tych czynów które mogą być rozpatrywane w kategoriach dobra lub zła.
FILICYTOLOGICZNY - jest to nurt który zapoczątkował Epikur tzw. filozofia szczęścia. Człowiek staje się szczęśliwy gdy rozdaje swoje szczęście innym. Ten nurt kładzie nacisk na indywidualną harmonię wewnętrzną. Nawiązuje do filozofii starożytnych epikurejczyków według których szczęście polega na braku cierpienia szczyt doskonałości moralnej osiągnie ten kto nic nie chce i niczego nie unika. Nurt ten kładzie nacisk na niezależność duchową wobec świata materialnego.
PERFEKCJONIZM - najważniejsza jest doskonałość osobista za najważniejszą zasadę moralną uznaje się dążenie do urzeczywistnienia we własnej osobie jakiegoś założonego ideału. Zbliżenie się do ideału stanowi wartość samą w sobie. Dążenie do osobistej doskonałości kierują uwagę człowieka na samego siebie (introwertywny charakter)
POSŁUSZEŃSTWO- to kierunek orientujący człowieka zdecydowanie na zewnątrz (ekstrawertywny charakter) za kryterium wartości moralnej przyjmuje się nie wewnętrzne upodobanie ale podporządkowanie się woli kogoś kogo uznaje się za najwyższy autorytet moralny.
SPOŁECZNY- moralność zaczyna się i kończy tam gdzie w grę wchodzą wzajemne stosunki ludzi i gdzie czyny innych mogą w sposób zamierzony interweniować w szczęście i dobro innych człowiek reprezentuje tym wyższy poziom moralny im bardziej własnym postępowaniem przysparza możliwie najwięcej dobra możliwie największej liczbie ludzi, traktując siebie jak jednego z nich.
Sokrates- ojciec etyki "Cokolwiek zrobisz, źle zrobisz"
Prof. Tadeusz Kotarbiński - zawsze i wszędzie zachowujemy się moralnie.
Etyka- nauka o moralności i oznacza zespół norm i ocen moralnych charakteryzujących dane społeczeństwo.
MORALNOŚĆ- zespół obowiązujący w danym społeczeństwie, norm i wzorców zachowań odnoszący się tylko do tych czynów które mogą być rozpatrywane w kategoriach dobra lub zła.
FILICYTOLOGICZNY - jest to nurt który zapoczątkował Epikur tzw. filozofia szczęścia. Człowiek staje się szczęśliwy gdy rozdaje swoje szczęście innym. Ten nurt kładzie nacisk na indywidualną harmonię wewnętrzną. Nawiązuje do filozofii starożytnych epikurejczyków według których szczęście polega na braku cierpienia szczyt doskonałości moralnej osiągnie ten kto nic nie chce i niczego nie unika. Nurt ten kładzie nacisk na niezależność duchową wobec świata materialnego.
PERFEKCJONIZM - najważniejsza jest doskonałość osobista za najważniejszą zasadę moralną uznaje się dążenie do urzeczywistnienia we własnej osobie jakiegoś założonego ideału. Zbliżenie się do ideału stanowi wartość samą w sobie. Dążenie do osobistej doskonałości kierują uwagę człowieka na samego siebie (introwertywny charakter)
POSŁUSZEŃSTWO- to kierunek orientujący człowieka zdecydowanie na zewnątrz (ekstrawertywny charakter) za kryterium wartości moralnej przyjmuje się nie wewnętrzne upodobanie ale podporządkowanie się woli kogoś kogo uznaje się za najwyższy autorytet moralny.
SPOŁECZNY- moralność zaczyna się i kończy tam gdzie w grę wchodzą wzajemne stosunki ludzi i gdzie czyny innych mogą w sposób zamierzony interweniować w szczęście i dobro innych człowiek reprezentuje tym wyższy poziom moralny im bardziej własnym postępowaniem przysparza możliwie najwięcej dobra możliwie największej liczbie ludzi, traktując siebie jak jednego z nich.
piątek, 25 listopada 2011
Prawo wykroczeń 04.09.2011r.
Tematy prac:
-Omów odpowiedzialność osoby za popełnione wykroczenia.
-Wskaż wykroczenia przeciwko osobie i zdrowiu oraz scharakteryzuj III wybrane przykłady.
- Omów wykroczenia przeciwko mieniu i scharakteryzuj II wybrane przykłady
ŹRÓDŁA PRAWA WYKROCZEŃ.
-Konstytucja (ustawa zasadnicza) (Ust. Z-K) źródła są hierarchiczne
-inne ustawy (regulują nam dane dziedziny życia)
- Rozporządzenia (uszczegóławiają nam ustawy)
- źródła prawa miejscowego
-Prawo zewnętrzne unijne
Źródłem prawa wykroczeń nie może być akt niższy od ustawy.
Na pewno KONSTYTUCJA. Ustawa KODEKS WYKROCZEŃ lub inne ustawy, ewentualnie źródła prawa międzynarodowego.
Głównym źródłem jest:
-kodeks wykroczeń
-kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
kodeks wykroczeń:
-Co to jest wykroczenie?
-Kto może popełnić wykroczenie?
-Jakie są kary za dane wykroczenie?
kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie.
-procedury (mandat w jakich formach
Akt normatywny (a.n) i przepis prawa.
Akt normatywny- zbiór przepisów dotyczy danej gałęzi prawnej (kodeks wykroczeń)
Przepis prawny- jednostka elementarna aktów normatywnych
Kodeks wykroczeń składa się z II części z części ogólnej i szczególnej.
ogólna: ogólne zasady dotyczące wykroczeń
- zasady odpowiedzialności
- kary i środki karne
- zasady wymierzania kar
- środki oddziaływania wychowawczego.
- przedawnienie orzekania oraz wykonania kar.
szczególna- szczegółowo opisane wykroczenia, podzielona na przedmiot ochrony -dobro chronione tymi przepisami (wskazane przez ustawodawce)
Rozdziały:
- wykroczenia przeciwko spokojowi i porządkowi publicznemu (dobro ogólne, przedmiotem ogólnym jest porządek publiczny)
- wykroczenia przeciwko instytucją państwowym samorządowym i społecznym (przedmiotem ogólnym jest funkcjonowanie tych instytucji, zadania wykonane przez te instytucje)
- wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia (przedmiotem ogólnym jest mienie i osoby)
- wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji. (przedmiotem są zasady funkcjonowania komunikacji)
- wykroczenia przeciwko osobie (przedmiotem ogólnym jest osoba)
- wykroczenia przeciwko zdrowiu ( przedmiotem ogólnym jest zdrowie)
- wykroczenia przeciwko mieniu (przedmiotem szeroko rozumiane mienie)
- wykroczenia przeciwko interesom konsumenta (przedmiotem dbałość o prawa konsumenta)
- wykroczenia przeciwko obyczajności publicznej (np: używanie nieprzyzwoitych słów)
- wykroczenia dotyczące szkodnictwa leśnego polnego i ogrodowego. (np: funkcjonowania i bytność lasu, parku, ogrodu, (niedozwolony wypad zwierząt, wycinanie drzew, wyprowadzanie psów)
POJĘCIE WYKROCZENIA- jest to CZYN (może być popełniony z DZIAŁANIA lub ZANIECHANIA ) <zaniechanie gdy np: dróżnik nie opuści zapór, niezatrzymanie się na stopie> musi być SZKODLIWY SPOŁECZNIE (ma negatywny oddźwięk w społeczeństwie ) w stopniu większym niż znikomym lub niższym, musi być ZABRONIONY przez ustawę, zagrożony KARĄ, kary za popełnienie wykroczenia:
- areszt
- ograniczenie wolności
- grzywna do 5000 zł
- nagana.
musi być ZAWINIONY, popełniony przez osobę w pełni świadomą (nie może być to dziecko lub osoba niepełnosprawna)
Jeżeli w trakcie popełnienia wykroczenia kara była inna, a w czasie trwania procesu kara się zmniejszyła obowiązuje nowa zasada chyba że stare zasady były względniejsze dla sprawcy.
Co do zasady uwzględniamy przepisy AKTUALNE chyba że stara ustawa jest dla sprawcy ŁAGODNIEJSZA.
TERYTORIUM NA KTÓRYM OBOWIĄZUJE USTAWA.
-zasada odpowiedzialności terytorialnej, obowiązuje w całej RP lub na statku powietrznym lub wodnym RP.
-odpowiadamy poza terytorium RP jeżeli przepis szczególny o tym wspomina.
ZASADA CZASU POPEŁNIENIA.
-w czasie którym działał lub zaniechał popełnienia wykroczenia.
ZASADA MIEJSCA POPEŁNIENIA
- na miejscu gdzie nastąpiło działanie lub zaniechanie
-miejsce skutku wykroczenia
- gdzie skutki miały wystąpić.
WINA.
może być popełnione umyślnie lub nieumyślnie chyba że ustawa wskazuje że dane wykroczenie może być popełnione umyślnie.
-wina umyślna- sprawca ma zamiar popełnienia czynu lub przewiduje możliwość jego popełnienia i na to się godzi
- wina nieumyślna- nie ma zamiaru popełnienia czynu na skutek zaniechania lub nieostrożności.
WIEK SPRAWCY.
-odpowiada po ukończeniu 17 lat, nie odpowiada z kodeksu wykroczeń osoba młodsza (może zostać pociągnięta do odpowiedzialności przed sądem dla nieletnich)
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI.
nie popełnia wykroczenia ten kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie popełnienia czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim działaniem
- jeżeli w trakcie popełnienia wykroczenia zdolności rozpoznania znaczenia działania była w znacznym stopniu ograniczona można odstąpić od wymierzenia kary.
-Omów odpowiedzialność osoby za popełnione wykroczenia.
-Wskaż wykroczenia przeciwko osobie i zdrowiu oraz scharakteryzuj III wybrane przykłady.
- Omów wykroczenia przeciwko mieniu i scharakteryzuj II wybrane przykłady
ŹRÓDŁA PRAWA WYKROCZEŃ.
-Konstytucja (ustawa zasadnicza) (Ust. Z-K) źródła są hierarchiczne
-inne ustawy (regulują nam dane dziedziny życia)
- Rozporządzenia (uszczegóławiają nam ustawy)
- źródła prawa miejscowego
-Prawo zewnętrzne unijne
Źródłem prawa wykroczeń nie może być akt niższy od ustawy.
Na pewno KONSTYTUCJA. Ustawa KODEKS WYKROCZEŃ lub inne ustawy, ewentualnie źródła prawa międzynarodowego.
Głównym źródłem jest:
-kodeks wykroczeń
-kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
kodeks wykroczeń:
-Co to jest wykroczenie?
-Kto może popełnić wykroczenie?
-Jakie są kary za dane wykroczenie?
kodeks postępowania w sprawach o wykroczenie.
-procedury (mandat w jakich formach
Akt normatywny (a.n) i przepis prawa.
Akt normatywny- zbiór przepisów dotyczy danej gałęzi prawnej (kodeks wykroczeń)
Przepis prawny- jednostka elementarna aktów normatywnych
Kodeks wykroczeń składa się z II części z części ogólnej i szczególnej.
ogólna: ogólne zasady dotyczące wykroczeń
- zasady odpowiedzialności
- kary i środki karne
- zasady wymierzania kar
- środki oddziaływania wychowawczego.
- przedawnienie orzekania oraz wykonania kar.
szczególna- szczegółowo opisane wykroczenia, podzielona na przedmiot ochrony -dobro chronione tymi przepisami (wskazane przez ustawodawce)
Rozdziały:
- wykroczenia przeciwko spokojowi i porządkowi publicznemu (dobro ogólne, przedmiotem ogólnym jest porządek publiczny)
- wykroczenia przeciwko instytucją państwowym samorządowym i społecznym (przedmiotem ogólnym jest funkcjonowanie tych instytucji, zadania wykonane przez te instytucje)
- wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu osób i mienia (przedmiotem ogólnym jest mienie i osoby)
- wykroczenia przeciwko bezpieczeństwu i porządkowi w komunikacji. (przedmiotem są zasady funkcjonowania komunikacji)
- wykroczenia przeciwko osobie (przedmiotem ogólnym jest osoba)
- wykroczenia przeciwko zdrowiu ( przedmiotem ogólnym jest zdrowie)
- wykroczenia przeciwko mieniu (przedmiotem szeroko rozumiane mienie)
- wykroczenia przeciwko interesom konsumenta (przedmiotem dbałość o prawa konsumenta)
- wykroczenia przeciwko obyczajności publicznej (np: używanie nieprzyzwoitych słów)
- wykroczenia dotyczące szkodnictwa leśnego polnego i ogrodowego. (np: funkcjonowania i bytność lasu, parku, ogrodu, (niedozwolony wypad zwierząt, wycinanie drzew, wyprowadzanie psów)
POJĘCIE WYKROCZENIA- jest to CZYN (może być popełniony z DZIAŁANIA lub ZANIECHANIA ) <zaniechanie gdy np: dróżnik nie opuści zapór, niezatrzymanie się na stopie> musi być SZKODLIWY SPOŁECZNIE (ma negatywny oddźwięk w społeczeństwie ) w stopniu większym niż znikomym lub niższym, musi być ZABRONIONY przez ustawę, zagrożony KARĄ, kary za popełnienie wykroczenia:
- areszt
- ograniczenie wolności
- grzywna do 5000 zł
- nagana.
musi być ZAWINIONY, popełniony przez osobę w pełni świadomą (nie może być to dziecko lub osoba niepełnosprawna)
Jeżeli w trakcie popełnienia wykroczenia kara była inna, a w czasie trwania procesu kara się zmniejszyła obowiązuje nowa zasada chyba że stare zasady były względniejsze dla sprawcy.
Co do zasady uwzględniamy przepisy AKTUALNE chyba że stara ustawa jest dla sprawcy ŁAGODNIEJSZA.
TERYTORIUM NA KTÓRYM OBOWIĄZUJE USTAWA.
-zasada odpowiedzialności terytorialnej, obowiązuje w całej RP lub na statku powietrznym lub wodnym RP.
-odpowiadamy poza terytorium RP jeżeli przepis szczególny o tym wspomina.
ZASADA CZASU POPEŁNIENIA.
-w czasie którym działał lub zaniechał popełnienia wykroczenia.
ZASADA MIEJSCA POPEŁNIENIA
- na miejscu gdzie nastąpiło działanie lub zaniechanie
-miejsce skutku wykroczenia
- gdzie skutki miały wystąpić.
WINA.
może być popełnione umyślnie lub nieumyślnie chyba że ustawa wskazuje że dane wykroczenie może być popełnione umyślnie.
-wina umyślna- sprawca ma zamiar popełnienia czynu lub przewiduje możliwość jego popełnienia i na to się godzi
- wina nieumyślna- nie ma zamiaru popełnienia czynu na skutek zaniechania lub nieostrożności.
WIEK SPRAWCY.
-odpowiada po ukończeniu 17 lat, nie odpowiada z kodeksu wykroczeń osoba młodsza (może zostać pociągnięta do odpowiedzialności przed sądem dla nieletnich)
WYŁĄCZENIE ODPOWIEDZIALNOŚCI.
nie popełnia wykroczenia ten kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych nie mógł w czasie popełnienia czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim działaniem
- jeżeli w trakcie popełnienia wykroczenia zdolności rozpoznania znaczenia działania była w znacznym stopniu ograniczona można odstąpić od wymierzenia kary.
Prawo cywilne 03.09.2011r.
Zajmuje się stosunkami majątkowymi. Prawo rodzinne i opiekuńcze. W prawie mamy do czynienia z osobą fizyczną i prawną.
Definicja.
Prawo cywilne- gałąź prawna obejmująca zespół przepisów regulujących stosunki majątkowe i niemajątkowe pomiędzy osobami fizycznymi i osobami prawnymi na zasadzie równorzędności podmiotów.
SYSTEMATYKA PRAWA CYWILNEGO I JEGO BUDOWA.
Księga I. Część ogólna:
-zasady stosowania i rozumienia prawa (osoby fizyczne i prawne oraz ich zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych)
-przyjście czynności prawnej.
-przedstawicielstwo i pełnomocnictwo.
-przedawnienie roszczeń i terminy w prawie cywilnym.
Księga II. Prawo rzeczowe.
-własność
-posiadanie
- użytkowanie wieczyste (99 lat, tylko nieruchomości)
- ograniczone prawa rzeczowe (zastaw i hipoteka, zastaw pod nieruchomość) (treść, nabycie, utrata praw rzeczowych)
Księga III Prawo zobowiązań z umowy cywilno prawnej.
Księga IV Prawo spadkowe- nie ma swojej ustawy tyczy się prawa cywilnego (rodzaje dziedziczenia, -ustawowe, -testamentalne)
ŹRÓDŁA PRAWA CYWILNEGO.
Prawo stanowione.
-Konstytucja.
- Kodeks cywilny 1964r.
- Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
- Kodeks handlowy
-Ustawy odrębne -prawo wekslowe i czekowe
- Umowy międzynarodowe
- Rozporządzenia wykonawcze do ustaw.
ZWYCZAJ
-Jest to powszechnie stosowana w pewnym czasie i w danym środowisku w konkretnych sytuacjach społecznych praktyka określonego jednolitego lub zbliżonego postępowania.
ZASADY WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO.
-normy moralne, obyczajowe do których prawo odsyła.
ORZECZNICTWO SĄDOWE.
-wyrok dany ma moc tylko w jednej konkretnej sprawie.
WZORCE UMOWNE
-wzory regulaminy i warunki umów.
STOSUNEK CYWILNO PRAWNY.
1. treść
2. podmioty stosunku cywilno prawnego
3. przedmiot stosunku cywilno prawnego.
PODMIOTY. (osoby fizyczne i osoby prawne)
- osoba fizyczna => osoba fizyczna
- osoba fizyczna => osoba prawna
- osoba prawna => osoba prawna
PRZEDMIOT UMOWY. -zachowanie się podmiotów stosunku cywilno prawnego i obiekty na które to zachowanie jest skierowanie.
TREŚĆ-wzajemnie skorelowanie ze sobą uprawnienia i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego.
Definicja.
Prawo cywilne- gałąź prawna obejmująca zespół przepisów regulujących stosunki majątkowe i niemajątkowe pomiędzy osobami fizycznymi i osobami prawnymi na zasadzie równorzędności podmiotów.
SYSTEMATYKA PRAWA CYWILNEGO I JEGO BUDOWA.
Księga I. Część ogólna:
-zasady stosowania i rozumienia prawa (osoby fizyczne i prawne oraz ich zdolność prawna i zdolność do czynności prawnych)
-przyjście czynności prawnej.
-przedstawicielstwo i pełnomocnictwo.
-przedawnienie roszczeń i terminy w prawie cywilnym.
Księga II. Prawo rzeczowe.
-własność
-posiadanie
- użytkowanie wieczyste (99 lat, tylko nieruchomości)
- ograniczone prawa rzeczowe (zastaw i hipoteka, zastaw pod nieruchomość) (treść, nabycie, utrata praw rzeczowych)
Księga III Prawo zobowiązań z umowy cywilno prawnej.
Księga IV Prawo spadkowe- nie ma swojej ustawy tyczy się prawa cywilnego (rodzaje dziedziczenia, -ustawowe, -testamentalne)
ŹRÓDŁA PRAWA CYWILNEGO.
Prawo stanowione.
-Konstytucja.
- Kodeks cywilny 1964r.
- Kodeks rodzinny i opiekuńczy.
- Kodeks handlowy
-Ustawy odrębne -prawo wekslowe i czekowe
- Umowy międzynarodowe
- Rozporządzenia wykonawcze do ustaw.
ZWYCZAJ
-Jest to powszechnie stosowana w pewnym czasie i w danym środowisku w konkretnych sytuacjach społecznych praktyka określonego jednolitego lub zbliżonego postępowania.
ZASADY WSPÓŁŻYCIA SPOŁECZNEGO.
-normy moralne, obyczajowe do których prawo odsyła.
ORZECZNICTWO SĄDOWE.
-wyrok dany ma moc tylko w jednej konkretnej sprawie.
WZORCE UMOWNE
-wzory regulaminy i warunki umów.
STOSUNEK CYWILNO PRAWNY.
1. treść
2. podmioty stosunku cywilno prawnego
3. przedmiot stosunku cywilno prawnego.
PODMIOTY. (osoby fizyczne i osoby prawne)
- osoba fizyczna => osoba fizyczna
- osoba fizyczna => osoba prawna
- osoba prawna => osoba prawna
PRZEDMIOT UMOWY. -zachowanie się podmiotów stosunku cywilno prawnego i obiekty na które to zachowanie jest skierowanie.
TREŚĆ-wzajemnie skorelowanie ze sobą uprawnienia i obowiązki stron stosunku cywilnoprawnego.
Prawo karne 03.09.2011.
Systematyka prawa karnego.
POWSZECHNE:
- karne materialne (KK z 1997r.)
- prawo karne procesowe (KPK z1997r.)
- prawo karne wykonawcze (KKW z 1997r.)
SZCZEGÓLNE:
- prawo karne skarbowe.
- prawo karne wojskowe.
- prawo o postępowaniu w sprawach nieletnich.
- prawo karne gospodarcze.
- prawo karne międzynarodowe.
- międzynarodowe prawo karne.
BUDOWA KODEKSU KARNEGO.
( ustawa z dn. 6.czerwca. 1997r.)
-cześć ogólna (art. 1-115)
-część szczególna (art. 116-316) (charakterystyka przestępstw)
- część wojskowa (art. 317-363)
prawo karne materialne- kary które grożą za popełnienie przestępstwa.
prawo karne procesowe- typ postępowania karnego.
prawo karne skarbowe- przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
prawo karne wojskowe- stanowi III księgę w kodeksie przestępstwa wojskowe, dyscyplina wojskowa, przestępstwa popełnione przez żołnierza.
prawo karne sprawy o nieletnich - nie kodeks ale ustawa rozpatruje sąd rodzinny, środki poprawcze, wychowawcze.
międzynarodowe prawo karne- międzynarodowe przepisy zbrodni wojennych, przeciwko ludności i przeciwko pokoju.
prawo karne międzynarodowe- wewnętrzne przepisy prawa karnego dotyczące przestępstw, elementem obcym (popełnionych przez cudzoziemców i za granicą)
BUDOWA PRZEPISU KARNEGO.
Przepis karny
- część ogólna- jednoczłonowa definicja pojęć i instrukcji prawa karnego.
- część szczegółowa- dyspozycja, sankcja.
FUNKCJE PRAWA KARNEGO.
-sprawiedliwościowa- zaspokojenie poczucia bezpieczeństwa w społeczeństwie
- ochronna- ochronna dóbr składających się na porządek społeczny.
by funkcje prawa karnego spełniały swoją rolę pomiędzy funkcją sprawiedliwościową a ochronną musi być równowaga.
- gwarancyjna- zagwarantowanie jednolitości systemu prawnego jako określenie co jest a co nie jest przestępstwem.
NAUKI PRAWA KARNEGO.
- Kryminologia- przestępca i jego motywy.
- Kryminalistyka- zabezpieczenie miejsca przestępstwa.
- Nauki penitencjarne- więziennictwo
- Wiktymologia- nauka o ofierze, dlaczego stała się ofiarą?
- Polityka kryminalna- działania organów sprawiedliwości.
- Polityka karna- wpływanie na sądy.
ZASADY PRAWA KARNEGO .
- Zasada odpowiedzialności karnej za czyn- każdy kto popełnił czyn przestępczy musi być pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
- Zasada winy- w chwili popełnienia czynu musi być w takim stanie w którym można przypisać mu popełnienie przestępstwa.
- Zasada "nullum crimen sine lege" nie ma przestępstwa bez ustawy, przestępstwem jest to co zostało uznane jako przestępstwo w kodeksie karnym.
-Określoność przestępstwa.
-Oznaczenie kary.
- Zasada "lex retro non agit" - prawo nie działa wstecz.
- Zakaz analogii.
- Zasada odpowiedzialności indywidualnej i osobistej.
- Zasada humanitaryzmu.
ELEMENTY PRZESTĘPSTWA:
1. czyn
2. człowiek (podmiot przestępstwa)
3. zabroniony przez obowiązującą ustawę.
4. zagrożony karą
5. zawiniony.
6. bezprawny
7. społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy.
CZYN- zewnętrzne zachowanie się człowieka, zależne od jego woli.
-działanie
-zaniechanie
POWSZECHNE:
- karne materialne (KK z 1997r.)
- prawo karne procesowe (KPK z1997r.)
- prawo karne wykonawcze (KKW z 1997r.)
SZCZEGÓLNE:
- prawo karne skarbowe.
- prawo karne wojskowe.
- prawo o postępowaniu w sprawach nieletnich.
- prawo karne gospodarcze.
- prawo karne międzynarodowe.
- międzynarodowe prawo karne.
BUDOWA KODEKSU KARNEGO.
( ustawa z dn. 6.czerwca. 1997r.)
-cześć ogólna (art. 1-115)
-część szczególna (art. 116-316) (charakterystyka przestępstw)
- część wojskowa (art. 317-363)
prawo karne materialne- kary które grożą za popełnienie przestępstwa.
prawo karne procesowe- typ postępowania karnego.
prawo karne skarbowe- przestępstwa i wykroczenia skarbowe.
prawo karne wojskowe- stanowi III księgę w kodeksie przestępstwa wojskowe, dyscyplina wojskowa, przestępstwa popełnione przez żołnierza.
prawo karne sprawy o nieletnich - nie kodeks ale ustawa rozpatruje sąd rodzinny, środki poprawcze, wychowawcze.
międzynarodowe prawo karne- międzynarodowe przepisy zbrodni wojennych, przeciwko ludności i przeciwko pokoju.
prawo karne międzynarodowe- wewnętrzne przepisy prawa karnego dotyczące przestępstw, elementem obcym (popełnionych przez cudzoziemców i za granicą)
BUDOWA PRZEPISU KARNEGO.
Przepis karny
- część ogólna- jednoczłonowa definicja pojęć i instrukcji prawa karnego.
- część szczegółowa- dyspozycja, sankcja.
FUNKCJE PRAWA KARNEGO.
-sprawiedliwościowa- zaspokojenie poczucia bezpieczeństwa w społeczeństwie
- ochronna- ochronna dóbr składających się na porządek społeczny.
by funkcje prawa karnego spełniały swoją rolę pomiędzy funkcją sprawiedliwościową a ochronną musi być równowaga.
- gwarancyjna- zagwarantowanie jednolitości systemu prawnego jako określenie co jest a co nie jest przestępstwem.
NAUKI PRAWA KARNEGO.
- Kryminologia- przestępca i jego motywy.
- Kryminalistyka- zabezpieczenie miejsca przestępstwa.
- Nauki penitencjarne- więziennictwo
- Wiktymologia- nauka o ofierze, dlaczego stała się ofiarą?
- Polityka kryminalna- działania organów sprawiedliwości.
- Polityka karna- wpływanie na sądy.
ZASADY PRAWA KARNEGO .
- Zasada odpowiedzialności karnej za czyn- każdy kto popełnił czyn przestępczy musi być pociągnięty do odpowiedzialności karnej.
- Zasada winy- w chwili popełnienia czynu musi być w takim stanie w którym można przypisać mu popełnienie przestępstwa.
- Zasada "nullum crimen sine lege" nie ma przestępstwa bez ustawy, przestępstwem jest to co zostało uznane jako przestępstwo w kodeksie karnym.
-Określoność przestępstwa.
-Oznaczenie kary.
- Zasada "lex retro non agit" - prawo nie działa wstecz.
- Zakaz analogii.
- Zasada odpowiedzialności indywidualnej i osobistej.
- Zasada humanitaryzmu.
ELEMENTY PRZESTĘPSTWA:
1. czyn
2. człowiek (podmiot przestępstwa)
3. zabroniony przez obowiązującą ustawę.
4. zagrożony karą
5. zawiniony.
6. bezprawny
7. społecznie szkodliwy w stopniu wyższym niż znikomy.
CZYN- zewnętrzne zachowanie się człowieka, zależne od jego woli.
-działanie
-zaniechanie
Socjologia 03.09.2011
Temat: Wprowadzenia do psychologii.
- Socjologia jako nauka społeczna, definicja, podstawowe metody badawcze. Pojęcie i struktura grupy społecznej, klasyfikacja grup
- Problematyka zajęć
1. Proces socjalizacji człowieka, Internalizacja poglądów i norm społecznych.
2. Grupy społeczne, rodzaje grup, więź społeczna, definicja rodzina jako grupa społeczna.
3. Struktura społeczna: pozycje, role, lider grupowy, techniki socjometryczne.
4. Grupy i organizacje.
-siła grupy
- podejmowanie decyzji w grupie.
- spoistość i solidarność grupowa.
5. Zbiorowości społeczne oparte na podobieństwie zachowań
-zbiegowisko
-publiczność
-tłum
Rodzaje i cechy tłumu.
6. Kultura i jej wpływ na życie społeczne (kultura masowa, reklama, propaganda)
7. Stratyfikacja społeczna, nierówności społeczne, przemiany struktury społecznej w okresie transformacji.
8. Zachowania asertywne, teoria frustracji, agresji. Możliwości zapobiegania eskalacji agresji.
9. Wyjaśnienie zjawiska dewiacji, rodzaje dewiacji i ich skutki społeczne.
10. Konflikt społeczny. Współpraca służb porządkowych z uczestnikami imprez masowych. Konflikt interesów służb porządkowych i uczestników imprezy masowej.
11. Edukacja, jej rola w życiu jednostki.
Socjologia jest nauką z grupy nauk społecznych jej przedmiotem jest badanie i opis rzeczywistości społecznej, procesów i zjawisk zachodzących w społeczeństwie.
Inna definicja.
Socjologia to nauka zajmująca się opisem funkcjonowania grup społecznych.
Definicja grupy społecznej- grupa społeczna to zbiorowość względnie trwała zorganizowana i posiadająca strukturę. skład grupy to jej członkowie oraz ich cechy osobiste. W grupie zachodzą względnie trwałe interakcje miedzy jej członkami. Grupa składa się z określonej i ograniczonej liczby członków.
Rodzaje grup społecznych i ich klasyfikacja
-WIELKOŚĆ-
-małe ( posiadają prostą strukturę, rodzina)
- duże ( wielkie, istnieją tam podgrupy, struktura złożona, kościół, partia polityczna)
-RODZAJE WIĘZI-
-grupy pierwotne- (więź osobista, rodzina)
-grupy wtórne (więź wynika z przyjętego do realizacji celu)
-GRUPY FORMALNE-
(regulują zakres działania członków i ustalają formalne zasady odpowiedzialności)
-GRUPY NIEFORMALNE-
(oparte na relacjach osobistych, rodzina, grupy koleżeńskie)
Najważniejsze cechy grupy społecznej to:
-przynajmniej trzech członków.
-zadania i cele.
-organizacja grupy (struktura grupy) opisywana w trzech kategoriach
-ROLA- funkcja społeczna, rodzaj zachowania. rola społeczna to względnie stały i spójny system zachowań jednostki które są reakcjami na zachowanie innych osób. Rola jest określana w kategorii praw i obowiązków.
-POZYCJA- miejsce danej roli w grupie społecznej.
-WŁADZA GRUPOWA- oznacza kontrole jednego człowieka grupy nad innym, a czasami wymuszenie zachowań uznawanych za pożądane z punktu widzenia grupy.
- Socjologia jako nauka społeczna, definicja, podstawowe metody badawcze. Pojęcie i struktura grupy społecznej, klasyfikacja grup
- Problematyka zajęć
1. Proces socjalizacji człowieka, Internalizacja poglądów i norm społecznych.
2. Grupy społeczne, rodzaje grup, więź społeczna, definicja rodzina jako grupa społeczna.
3. Struktura społeczna: pozycje, role, lider grupowy, techniki socjometryczne.
4. Grupy i organizacje.
-siła grupy
- podejmowanie decyzji w grupie.
- spoistość i solidarność grupowa.
5. Zbiorowości społeczne oparte na podobieństwie zachowań
-zbiegowisko
-publiczność
-tłum
Rodzaje i cechy tłumu.
6. Kultura i jej wpływ na życie społeczne (kultura masowa, reklama, propaganda)
7. Stratyfikacja społeczna, nierówności społeczne, przemiany struktury społecznej w okresie transformacji.
8. Zachowania asertywne, teoria frustracji, agresji. Możliwości zapobiegania eskalacji agresji.
9. Wyjaśnienie zjawiska dewiacji, rodzaje dewiacji i ich skutki społeczne.
10. Konflikt społeczny. Współpraca służb porządkowych z uczestnikami imprez masowych. Konflikt interesów służb porządkowych i uczestników imprezy masowej.
11. Edukacja, jej rola w życiu jednostki.
Socjologia jest nauką z grupy nauk społecznych jej przedmiotem jest badanie i opis rzeczywistości społecznej, procesów i zjawisk zachodzących w społeczeństwie.
Inna definicja.
Socjologia to nauka zajmująca się opisem funkcjonowania grup społecznych.
Definicja grupy społecznej- grupa społeczna to zbiorowość względnie trwała zorganizowana i posiadająca strukturę. skład grupy to jej członkowie oraz ich cechy osobiste. W grupie zachodzą względnie trwałe interakcje miedzy jej członkami. Grupa składa się z określonej i ograniczonej liczby członków.
Rodzaje grup społecznych i ich klasyfikacja
-WIELKOŚĆ-
-małe ( posiadają prostą strukturę, rodzina)
- duże ( wielkie, istnieją tam podgrupy, struktura złożona, kościół, partia polityczna)
-RODZAJE WIĘZI-
-grupy pierwotne- (więź osobista, rodzina)
-grupy wtórne (więź wynika z przyjętego do realizacji celu)
-GRUPY FORMALNE-
(regulują zakres działania członków i ustalają formalne zasady odpowiedzialności)
-GRUPY NIEFORMALNE-
(oparte na relacjach osobistych, rodzina, grupy koleżeńskie)
Najważniejsze cechy grupy społecznej to:
-przynajmniej trzech członków.
-zadania i cele.
-organizacja grupy (struktura grupy) opisywana w trzech kategoriach
-ROLA- funkcja społeczna, rodzaj zachowania. rola społeczna to względnie stały i spójny system zachowań jednostki które są reakcjami na zachowanie innych osób. Rola jest określana w kategorii praw i obowiązków.
-POZYCJA- miejsce danej roli w grupie społecznej.
-WŁADZA GRUPOWA- oznacza kontrole jednego człowieka grupy nad innym, a czasami wymuszenie zachowań uznawanych za pożądane z punktu widzenia grupy.
Psychologia 03.09.2011
Temat: wprowadzenia to tematyki zajeć.
-definicja, przedmiot, miejsce psychologii w systemie nauk.
Tematy:
1. definicja, działy i metody stosowane w psychologii
2. procesy poznawcze.
-wrażenia
-spostrzeżenia
-uwaga
-myślenie
-pamięć rodzaje, cechy.
3. portret pamięciowy
-elementy składowe
-sposoby sporządzania.
4. Komunikacja inter-personalna. Komunikacja werbalna, poza werbalna, aktywne słuchanie, bariery komunikacyjne.
5. sytuacje trudne, konflikty interpersonalne, asertywność
6.sposoby radzenia sobie ze stresem.
7. elementy negocjacji, techniki i style negocjacyjne
8. psychologia osobowości, czynniki kształtujące osobowość, temperament, inteligencja, charakter, rozumienie i poznawanie siebie, emocje i motywacja
9. pycho-patologia
-typy zaburzeń psychicznych i ich klasyfikacja
-pojęcie i normy patologii
10. zachowania gwałtowne, zachowania znamionujące zaburzenia psychiczne
11. ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.
psychologia definicja- (psyche, logos) ... nauka o duszy, psychologia jako nauka wyjaśniająca mechanizmy zachowania człowieka i analizuje je.
Psychologia nauka społeczna dzieli się na:
PSYCHOLOGIA TEORETYCZNA:
- psychologia rozwojowa.
-psychologia społeczna
- eksperymentalna zwierząt
- psychologia ogólna.
PSYCHOLOGIA PRAKTYCZNA.
- psychologia wychowawcza.
- psychologia kliniczna
- psychologia medyczna
- psychologia pracy.
- psychologia.
Definicje działów psychologii.
- Psychologia ogólna- bada i ustala ogólne prawidłowości funkcjonowania psychicznego człowieka.
- Psychologia rozwojowa- bada prawidłowości psycho-fizycznego rozwoju człowieka w poszczególnych okresach życia.
- Psychologia społeczna- bada reguły funkcjonowania człowieka w otoczeniu społecznym oraz zasady działania środowisk społecznych.
- Psychologia eksperymentalna- zwierząt odkrywa podstawowe prawidłowości stosujące się do psychologii człowieka (np: emocje, stres, uczenie się)
- Psychologia wychowawcza- dostarcza wiedzy na temat wychowania i kształcenia.
- Psychologia pracy- buduje reguły analizy działań człowieka w warunkach pracy.
- Psychologia kliniczna- bada przyczyny i następstwa zaburzeń w zachowaniu
Metody stosowane w psychologii
-obserwacja
-wywiad.
-definicja, przedmiot, miejsce psychologii w systemie nauk.
Tematy:
1. definicja, działy i metody stosowane w psychologii
2. procesy poznawcze.
-wrażenia
-spostrzeżenia
-uwaga
-myślenie
-pamięć rodzaje, cechy.
3. portret pamięciowy
-elementy składowe
-sposoby sporządzania.
4. Komunikacja inter-personalna. Komunikacja werbalna, poza werbalna, aktywne słuchanie, bariery komunikacyjne.
5. sytuacje trudne, konflikty interpersonalne, asertywność
6.sposoby radzenia sobie ze stresem.
7. elementy negocjacji, techniki i style negocjacyjne
8. psychologia osobowości, czynniki kształtujące osobowość, temperament, inteligencja, charakter, rozumienie i poznawanie siebie, emocje i motywacja
9. pycho-patologia
-typy zaburzeń psychicznych i ich klasyfikacja
-pojęcie i normy patologii
10. zachowania gwałtowne, zachowania znamionujące zaburzenia psychiczne
11. ustawa o ochronie zdrowia psychicznego.
psychologia definicja- (psyche, logos) ... nauka o duszy, psychologia jako nauka wyjaśniająca mechanizmy zachowania człowieka i analizuje je.
Psychologia nauka społeczna dzieli się na:
PSYCHOLOGIA TEORETYCZNA:
- psychologia rozwojowa.
-psychologia społeczna
- eksperymentalna zwierząt
- psychologia ogólna.
PSYCHOLOGIA PRAKTYCZNA.
- psychologia wychowawcza.
- psychologia kliniczna
- psychologia medyczna
- psychologia pracy.
- psychologia.
Definicje działów psychologii.
- Psychologia ogólna- bada i ustala ogólne prawidłowości funkcjonowania psychicznego człowieka.
- Psychologia rozwojowa- bada prawidłowości psycho-fizycznego rozwoju człowieka w poszczególnych okresach życia.
- Psychologia społeczna- bada reguły funkcjonowania człowieka w otoczeniu społecznym oraz zasady działania środowisk społecznych.
- Psychologia eksperymentalna- zwierząt odkrywa podstawowe prawidłowości stosujące się do psychologii człowieka (np: emocje, stres, uczenie się)
- Psychologia wychowawcza- dostarcza wiedzy na temat wychowania i kształcenia.
- Psychologia pracy- buduje reguły analizy działań człowieka w warunkach pracy.
- Psychologia kliniczna- bada przyczyny i następstwa zaburzeń w zachowaniu
Metody stosowane w psychologii
-obserwacja
-wywiad.
Subskrybuj:
Posty (Atom)